Światowa premiera publikacji:
Pamiętnik mikołowianina Wiktora Szołtyska:
Po obu stronach frontu – Dziennik śląskiego żołnierza 1943-1947
W opracowaniu: Jana Szołtyska
Pamiętnik przedstawia niezwykłą wędrówkę żołnierza od Wehrmachtu do 2 Korpusu generała Władysława Andersa
Spotkanie poprowadzą synowie Wiktora Szołtyska - rodowici Mikołowianie: Jan i Henryk.
Mieszkający od wielu lat w Toronto Jan zredagował pamiętnik i opatrzył go fotografiami.
Henryk dotarł do miejsc pobytu ojca w Środkowych Włoszech
1. Środa 22 maja 2019 r, godzina 10:00-11:30 – Biblioteka Gminna Gostyń
Ul. Pszczyńska 372, 43-176 Gostyń
Prezentacja i spotkanie z wydawcą – wstęp wolny
Jan Szołtysek, Elżbieta Słomka, Henryk Szołtysek
2. Czwartek 23 maja 2019 r, godzina 17:00-18:00 – Miejska Placówka Muzealna
Ul.Karola Miarki 15, (Biały Domek) 43-190 Mikołów
Prezentacja i spotkanie z wydawcą– wstęp wolny
Jan Szołtysek, Elżbieta Słomka, Henryk Szołtysek
3. Sobota 25 maja 2019 r, godzina XX, Inscenizacja Bitwy Wyrskiej 14:00 – 18:00
Gostyń, ul. Tęczowa, Rejon Pomnika Pamięci Żołnierzy Września 1939 r. oraz Schronu Bojowego „Sowiniec”
Spotkanie z wydawcą
Jan Szołtysek, Elżbieta Słomka, Henryk Szołtysek
„Droga ciągnie się w nieskończoność! Odpoczywam co chwilę. Przy jednym z takich odpoczynków spotykam trzech młodych Włochów. Nawiązałem z nimi rozmowę, na ile to było możliwe z moją znajomością języka włoskiego i postanowiłem wykorzystać nadarzającą się sposobność by spełnić tu plan, który chciałem w domu przedsięwziąć. Tu się rozstrzygnie mój los. Sześć kilometrów od celu podróży, którym było San Martino. Z radością zrzuciłem mój mundur, w którym już rok przetrwałem. Teraz jestem znowu cywilem. Jeżeli Pan Bóg pozwoli, to tu jakoś tą wojnę przetrwam. Jestem także przekonany, że tu nie za długo Anglicy zawitają. [Wiktor Szołtysek, Oliveto 26.6.1944]
„Jak mieni się rola człowieka. Niedawno byłem w niemieckim mundurze na urlopie. Nie upłynęły cztery miesiące od tego czasu. Przez ten krótki czas przeżyłem dużo i oto po raz pierwszy znów trzymam wartę, tym razem już w wojsku polskim, co uważam za mój obowiązek i honor. Patrolujemy z kolegą koło długich, białych rzędów namiotów. Piękny pogodny wieczór. Na niebie widnieje sierp księżyca. Marzę mimo woli o swoich, tam na Śląsku. Będą się o mnie na pewno niepokoić, choć wcale niepotrzebnie. Raczej ja powinienem się więcej o nich troskać. Da Bóg, że się jeszcze zobaczymy...” [Wiktor Szołtysek, San Basilio 24.9.1944 Niedziela]
„Profesor Nikon był ruchliwym, zawsze z nieodłącznym aparatem fotograficznym, lubianym naszym komendantem. On to wspólnie z uczniem Ryszardem Kaczorowskim […] sprawił, że powstał w Amandoli i Sarnano Krąg Starszoharcerski Wędrownych Zniczy. Druh por. Nikon do końca pozostał opiekunem harcerzy w Szkole Karpackiej. […] Nasz kolega harcmistrz Wiktor Szołtysek, Ślązak z Mikołowa bez trudu zebrał zastęp nazwany Góralami.” [Henryk Skrzypiński, Wspomnienia ucznia – żołnierza Szkoły Karpackiej w Sarnano]
„[Twojego] ojca poznałem dopiero w Sarnano… W szkole byliśmy w jednej klasie, ale mieszkaliśmy na innych kwaterach. Ojciec na ogół był spokojnym i dobrym uczniem. Spotykaliśmy się często na różnych szkolnych zajęciach, uroczystościach, zabawach i zawodach sportowych, szczególnie podczas siatkówki, w której był bardzo dobry. Oczywiście pomocny był mu w tym jego wzrost - strona w której on grał wygrywała. […] To co stale pisze o swych romansach zapewne jest prawdziwe, bo przecież był wesołym i przystojnym chłopakiem, miał zawsze powodzenie” [Wincenty Knapczyk – komendant SWAP, z listu do Jana Szołtyska, 6 stycznia 2004 r.]
„Na około 220 tysięcy żołnierzy walczących w Polskich Siłach Zbrojnych blisko 90 tysięcy to uciekinierzy z Wermachtu, w większości Ślązacy. Na Wermachtowców – dezerterów czekał pluton egzekucyjny. A jednak uciekali, by pójść do polskiego wojska, bo tak mówiło im serce” [Danuta Lubina-Cipińska, Wojna Wiktora Szołtyska, miesięcznik „Śląsk” Nr 7, Lipiec 2008, str. 34-37]
„Przechodzenie na drugą stronę frontu miało tragiczny skutek uboczny – walki bratobójcze. Wiele o tym mówią groby z Monte Cassino. Na polskim cmentarzu wojennym pochowanych jest 160 Górnoślązaków. Na dwóch pobliskich cmentarzach niemieckich spoczywa ich ok. 200. Śląsko-śląskie walki bratobójcze przytrafiały się w całej kampanii włoskiej, także w Ardenach, we Francji, na szlaku dywizji gen. Maczka, w lotniczej bitwie o Anglię.” [Michał Smolorz, Dziadkowie z Wermachtu, Polityka – nr 22 (2758) z dnia 2010-05-29; s. 67-69]
„Dzięki pamiętnikowi ojca pamięć o nim ożyła na nowo, a sam ojciec ukazał się dla mnie w zupełnie nowym świetle. Udało mi się odcyfrować trudniejsze fragmenty księgi, a ponadto odkryłem pewne frapujące zagadki, na które odpowiedź znalazłem dopiero po konsultacjach z jego siostrą Martą i… z panią Jolantą Siewior, córką sympatii taty z czasu wojny. Praca nad pamiętnikiem zmotywowała mnie do głębszej refleksji na temat społeczności i środowiska, w jakich funkcjonowali moi dziadkowie i rodzice. Dzięki niej osiągnąłem głębszą świadomość moich korzeni kulturowych i tożsamości. ” [Jan Szołtysek, Toronto, 22 marca 2019 r.]